Kers
De kers komt van nature bij ons niet voor maar is al heel lang geleden door de romeinen in ons deel van de wereld geïntroduceerd. Doordat een aantal van deze kersen verwilderd zijn kunnen we in sommige gebieden in Europa wel ‘wilde kersen’ tegenkomen, deze worden ‘Boskriek’ genoemd. Er zijn vele soorten kersen verkrijgbaar vandaag de dag, voor elk wat wils. Kersen worden ingedeeld in twee hoofdgroepen; de zure kers (Prunus cerasus) en de zoete kers (Prunus avium). Hieronder vallen vele rassen die ook in diverse maten verkrijgbaar zijn.
Soorten Kersenbomen
Kersenbomen hoeven niet meer uit te groeien tot de grote bomen die we van oudsher kennen. De kersenbomen zijn tegenwoordig in vele maten verkrijgbaar.
De kleinste kersenbomen zijn de zogenaamde ‘miniatuurboompjes’, dit zijn kersenbomen geënt op een onderstam die dwerg-groei veroorzaakt. Hierdoor ontstaan echte mini-boompjes die wel lekkere grote kersen dragen. Deze boompjes zijn ideaal voor op een balkon of terras want deze kunnen we zelfs in een grote pot of bloembak kweken.
Dan krijgen we de laagstam kersenbomen die geënt zijn op een lage onderstam zodat er een struikvormige groeiwijze ontstaat. Deze laagstam kersenbomen lenen zicht voor een wat kleinere tuin en om als lei-struik tegen draad of een muur te plaatsen.
Halfstam kersenbomen hebben een ent-plaats (en dus ook vertakking) op ongeveer een meter boven de grond. Dit zijn dan ook boompjes die we makkelijk door snoei wat in toom kunnen houden en uit laten groeien tot een forse struik of klein boompje, net waar de voorkeur naar uitgaat.
Dan zijn er ook nog de hoogstam kersenbomen. Deze zijn geënt op een hoogte van ongeveer 180 tot 200 cm. Deze bomen lenen zich bij uitstek voor het laten uitgroeien tot een grote, klassiek ogende kersenboom en zullen u blijven verbazen welk een overdaad aan bloesem en vruchten u van deze kersenbomen zult krijgen.
Bestuiving Kersenboom
Kersenbomen dragen het beste vruchten na ‘kruisbestuiving’, dat wil zeggen dat de bomen het meeste vruchten zal dragen wanneer de bloemen worden bestoven met stuifmeel van een ander ras kers. Sommige soorten zijn wel ‘zelfbestuivend’ en zullen dan ook altijd vruchten dragen, zelfs al is er geen andere kersenboom in de buurt.
In een stedelijk gebied is er meestal wel een (sier)kers in de buurt die kan helpen met de bestuiving maar, wilt u zich verzekeren van een rijke oogst, is het toch aan te raden om meer dan één kersenboom te planten. Welke kersenrassen zich (wederzijds) goed kunnen bestuiven vindt u in de beschrijvingen van de kersenrassen op de pagina van onze website.
Standplaats
De kersenbomen verdragen zon tot halfschaduw en zullen vrij makkelijk op deze plekken kunnen groeien. De hoeveelheid zonlicht die de vruchten ontvangen zal wel van invloed zijn op de smaak van de vruchten, onder invloed van zonlicht worden namelijk de vruchtsuikers geproduceerd en hoe meer zon hoe zoeter de vrucht zal zijn. Bij de zure kersenrassen zal dat minder van belang zijn.
Kersen groeien het liefst op een voedzame grondsoort die goed doorlatend is. Bij het aanplanten van de kersenbomen graven we dan ook een groot platgat waarin we de (originele) grond vermengen met een bodemverbeteraar zodat we de nieuwe bomen een goede start geven, we noemen dit ‘plantgatverbetering’.
Naast deze goede start door plantgatverbetering is het ook aan te raden om de bomen jaarlijks te bemesten met een organische bemesting. Het dragen van zo’n hoeveelheid vruchten vraagt namelijk veel energie van de boom en het is aan ons om deze voldoende aan de boom te geven.
Onderhoud
Onze kersenbomen vragen natuurlijk ook gewoon onderhoud. We zullen de bomen dan ook regelmatig moeten snoeien om de bomen in de gewenste hoogte en vorm te houden.
We snoeien een kersenboom het liefst als de blaadjes net van de bomen af zijn, zo eind oktober/begin november. Als het hard vriest of tijdens een regenbui snoeien we niet, niet alleen wij vinden dat niet prettig maar ook de boom vindt het niet fijn om dan gesnoeid te worden. De kans op langere tijd open wonden (en daardoor infecties) is dan te groot.
Kersenbomen hebben, net als de meeste andere fruitbomen, twee ‘soorten takken’. De ene soort zijn de groeitakken die vaak snel en verticaal in de boom groeien. Op deze zg. ‘waterloten’ bevinden zich bijna geen bloemknoppen en deze kunnen we dan ook met een gerust hart wegsnoeien, zeker als ze de vorm van de boom verpesten.
naast deze snelgroeiende takken heeft de kersenboom ook de zg. ‘kortloten’. Dit zijn langzaam groeiende takjes waarop de bloemknoppen aanwezig zijn in de boom. Op deze kortloten staan, na de bloei, dan ook bijna alle vruchten van de kersenboom. Bij het snoeien proberen we dan ook de meeste van deze kortloten te behouden zodat we lekker veel kunnen oogsten. Snoei de kroon ‘open’ zodat de zon in het hart van de plant kan komen om voor zoveel mogelijk de rijpende kersen te kunnen bereiken.
Een kersenboom is een ware aanwinst voor uw tuin, de overdadige bloesem in het voorjaar is schitterend en een bron van voedsel voor bijen. Daarna krijgen we in de zomer ook nog eens een overdaad aan heerlijke vruchten die we direct kunnen opeten, een ware traktatie voor oog en mond.