Mispel
De mispel is een oude fruitsoort die helaas een beetje in de vergetelheid is. Vanaf de introductie in de Romeinse tijd tot aan het einde van de middeleeuwen was de mispel een belangrijke vrucht in onze streken. Door de komst van nieuwe fruitsoorten, zoals de appel, is het belang en bekendheid van de Mispel afgenomen.
Soorten mispels
Er zijn verschillende mispel rassen verkrijgbaar, die kleine verschillen ten opzichte van elkaar hebben. Ze verschillen voornamelijk in grootte en smaak van elkaar, voor de rest hebben ze erg veel met elkaar gemeen.
De bloei van alle mispelsoorten, is vroeg in het voorjaar en bestaat uit wit tot bleekroze bloempjes. De bloemen hebben wat weg van kleine roosjes.
De belangrijkste eigenschap die de mispelsoorten met elkaar gemeen hebben is, dat de vruchten moeten “rotten” voordat we de vruchten kunnen eten.
De vruchten zijn volgroeid in de herfst, dan zijn ze nog erg hard en niet aangenaam van smaak, een beetje melig nog. Na één of twee nachtvorsten worden de vruchten zachter en ook zoeter van smaak. Vanaf dat moment is de vrucht geschikt om direct van de boom te worden gegeten. De vruchten zijn een goede bron van vitamine C.
Willen we voor een langere tijd mispels kunnen eten, dan is het, het beste, deze te plukken direct na de eerste nachtvorst. Bewaar de mispels voor ongeveer drie weken op een koele plaats, met de onderkant naar boven gericht. De onderkant is de stervormige bloemrest aan de vrucht. De mispels zullen in die tijd gaan fermenteren en worden zacht. Dit ‘rotten’ zorgt ook voor een aangename zoete smaak. Dit hele proces van rijpen van de mispels binnen wordt ‘bletten’ genoemd. De mispels kunnen dan zo worden gegeten, maar ook worden gebruikt om jam of likeur van te maken.
Standplaats
Mispels groeien uit tot een forse struik of kleine boom, die ongeveer een hoogte van 6 meter zal gaan bereiken, de groeiwijze is eerder breed dan hoog te noemen.
De groeiwijze van een mispel is grillig en daardoor is de mispel nog steeds een mooie plant in de winterperiode, als de bladeren gevallen zijn.
Een mispel staat graag op een voedzame grond, die wat kalk mag bevatten. Deze grond mag in de groeiperiode niet té droog zijn, want dan zal de boom de vruchten vroegtijdig laten vallen.
Zet de mispel bij voorkeur in de zon tot halschaduw.
Onderhoud
Een mispel is een vrij onderhoudsarme plant, mede door de rustige groei is snoeien eigenlijk niet nodig. Zijn er takken in de mispel die wat vreemd van groei zijn of de vorm verpesten,dan kunnen deze worden weggesnoeid. Snoeien doen we alleen in de winterperiode, als de boom in rust is. Gebruik hiervoor een goede, scherpe schaar of zaag, het hout van een mispel is behoorlijk hard.
Naast watergeven tijdens een droge periode vraagt de mispel weinig onderhoud, jaarlijks bemesten tijdens de winterperiode volstaat om een goede oogst te verzekeren.
De mispel werd gezien als een ouderwetse vruchtboom en dat is eigenlijk jammer, het is een sierlijk groeiende kleine boom of struik die veel sierwaarde heeft. Naast de mooie groeiwijze zijn de bloemen zeer mooi om te zien en een belangrijke bron voor stuifmeel voor bijen en hommels. Kortom een interessante boom met karakteristieke eigenschappen die zéér zeker de moeite van het proberen waard is.