Peer

Soorten

Naast de verschillende rassen zijn er ook verschillende groeivormen van de perenboom verkrijgbaar.
De hoogte van de ent-plaats op de perenboom (samen met het type onderstam) is bepalend welke vorm perenboom we zullen krijgen. Struikvorm, laagstam of hoogstam.
De kleinste vorm die we hebben in de perenboom, is de zogenaamde miniatuurvorm.
Hierbij is een perenboom geënt op een onderstam die dwerggroei veroorzaakt. Die dwerggroei beperkt zich overigens tot de kroon van de boom. Die blijft opvallend klein, de vruchten die deze boompjes dragen zijn van een normale grootte.
Een leuk gezicht in de tuin, zo’n klein boompje met mooie, smakelijke vruchten.
Door deze dwerggroei lenen deze boompjes zich erg goed voor gebruik in potten of bloembakken op uw terras of balkon, in de zomer kunt u direct vanuit uw tuinstoel vers fruit plukken en eten.
De laagstam perenboom zijn geënt op een onderstammetje vlak boven de grond, hierdoor zullen deze meer struikvormig gaan uitgroeien. Deze vormen lenen zich prima als lei-vorm. Bijvoorbeeld tegen een draad tussen palen als een soort afscheiding,  ook tegen een muur of schutting komen ze goed tot hun recht.
Halfstam boompjes zijn uitermate geschikt voor het maken van een kleinere perenboom, het uiteindelijk formaat bepaald uzelf door middel van de snoei. Omdat we beginnen met een stamhoogte (enthoogte) van ongeveer 80 cm is het niet zo moeilijk om deze boompjes op de gewenste hoogte te houden, ze worden veel gebruikt in kleinere tuinen. Daarnaast zijn ze  makkelijk in onderhoud,  in verband met hun geringe hoogte kunnen we de vruchten  makkelijk oogsten.
De hoogstam perenboom zetten we in tuinen die meer ruimte tot beschikking hebben. De bomen ontwikkelen zich tot een grote boom. Van deze perenbomen kunnen we veel sierwaarde en vele smakelijke vruchten verwachten.

Bestuiving 

Perenbomen zullen het beste vruchten dragen als er een andere perenboom in de buurt staat die voor kruisbestuiving kan zorgen. Ze dragen dan meer en vaak ook grotere vruchten. De bomen hoeven overigens niet vlak bij elkaar te staan, want de uiteindelijke bestuiving wordt gedaan door de bijen. Als de perenboom bloeit, zijn de bijen erg actief. Ze leggen flinke afstanden af, voor hun nectar. Tot wel 2 km vanaf hun korf of kast. Welke perenbomen geschikt zijn om elkaar te bestuiven leest u op de productpagina van het perenras. Op deze pagina kunt u eenvoudig een keuze maken, welke perenrassen u wilt aanplanten.
Als u meerdere perenrassen in uw tuin wilt aanplanten, is het aan te raden om rekening te houden met de oogsttijden van de peren. De perenbomen dragen namelijk erg veel vruchten, door perenrassen aan te planten die ná elkaar rijp zijn, kunnen we lang genieten van deze heerlijke vruchten.

Standplaats

De peer staat graag op een plekje in de zon tot halfschaduw, waarbij we vermelden, dat op een zonnige plaats de vruchten zoeter zullen worden. Onder invloed van het zonlicht worden de vruchtsuikers aangemaakt. Hoe meer zonlicht de vruchten vangen, hoe zoeter deze vruchten kunnen worden.
Voor het produceren van veel vruchten is natuurlijk ook veel voeding nodig, een perenboom staat graag in een voedselrijke bodem die niet helemaal uitdroogt in de zomer. Om sappige vruchten te produceren is voldoende vocht nodig.
Voordat u de perenboom plant is het raadzaam om eerst de grond te voorzien van een “bodemverbeteraar/plantgatverbetering.  Bij het planten van een perenboom kunnen we beginnen met voeding brengen, dit doen we door ‘plantgatverbetering’, we graven dan een overdreven groot plantgat en mengen de grond die uit het plantgat komt met een organische bemester, zoals bijvoorbeeld ‘vivimus’.  Het is aan te bevelen om jaarlijks de perenboom bij te mesten, doe dit bij voorkeur in de loop van de winter en gebruik ook hiervoor een organische meststof (die langzaam vrijkomt).

Onderhoud 

Een perenboom vraagt, net als de meeste andere fruitbomen, een jaarlijkse snoeibeurt. Dit is op zich een redelijk eenvoudige klus, als we de twee soorten van takken van de boom weten te onderscheiden.
Een perenboom bloeit en draagt zijn vruchten op korte takjes in de boom, de zg. ‘kortloten’.
Deze verschijnen pas in grotere hoeveelheden aan de boom, als deze wat ouder wordt. Jonge bomen (tot ongeveer 6 jaar) zullen wat minder vruchten dragen. De productie neemt vanaf het zesde levensjaar toe. De hoeveelheden peren, die we kunnen oogsten na die tijd, maken het wachten ruimschoots goed.  Jongere perenbomen dragen wel vruchten, alleen nog niet zó veel.
Bij het snoeien van de perenboom laten we de kortloten zoveel mogelijk zitten, De langere scheuten, die over het algemeen nagenoeg verticaal groeien, snoeien we wel weg. Dit doen we bij voorkeur in de winterperiode, in februari/maart, wanneer de boom in rust is, zodat er zo min mogelijk kans op bloeden ontstaat.
Bij het wegsnoeien van deze scheuten letten we erop, dat de kroon van de boom mooi van model blijft. Ook is het belangrijk om ervoor te zorgen dat de kroon van de boom wat openblijft, zodat het zonlicht tot diep in de kroon kan doordringen.

De perenboom heeft naast zijn bekende, smakelijke vruchten ook een mooie groei- en bloeiwijze. Een aanrader om eens te proberen in uw tuin, u zult daar beslist geen spijt van gaan krijgen.