Marjolein (Origanum)
Origanum, ook wel Marjolein genoemd, oorspronkelijk te vinden rond het Middellandse Zeegebied, werden door de Romeinen over grote delen van Europa verspreid. Ze waren al in de Romeinse keuken in gebruik en werden dus met dat doel verspreid.
De meest bekende variant van Origanum die we in de keuken gebruiken, is oregano, onmisbaar in de Italiaanse keuken. Naast hun culinaire waarde zijn marjoleinen ook prachtige planten om te zien, en daarom zijn er verschillende siervarianten gekweekt voor gebruik in siertuinen.
Deze 'siermarjoleinen' hebben diverse groeivormen en bloemkleuren. Ze bloeien in de hoogzomer en hebben voornamelijk paars-roze tinten, maar er zijn ook witbloeiende rassen. De kleine bloemen zitten in afgeplatte bloemtrossen, en ondanks hun bescheiden formaat vallen ze op. Bovendien trekken de bloemen veel vlinders en bijen aan vanwege hun overvloedige nectar. De groeiwijze varieert, afhankelijk van de soort, van compact en bodembedekkend, zo'n 5 cm hoog, tot polvormend en groeiend tot 60 cm in hoogte. Wat alle soorten gemeen hebben, zijn de geurende bladeren. Ze verspreiden een heerlijke, kruidige geur, vooral bij aanraking. Deze bladeren zijn niet wintergroen en sterven in de winter af. In het voorjaar zullen de marjoleinen opnieuw uitlopen om in de zomer te bloeien.
Origanum (Marjolein) gedijt het best op een zonnige en droge standplaats. De grond mag relatief schraal zijn en bij voorkeur kalkhoudend, wat de groei en bloei van de planten bevordert. Vanwege hun verschillende groeivormen zijn marjoleinen veelzijdig in de tuin te gebruiken. De hogere soorten zijn geschikt voor bloemperken, terwijl de lagere soorten mooi zijn langs de randen, vooraan in borders of in potten en bloembakken.
Geef marjoleinen (Origanum) een zonnige en ietwat droge standplaats, en u zult lang kunnen genieten van deze heerlijk geurende en rijkbloeiende planten.